Vroeger heette mijn buur Frans, nu is hij Frans

En buren moeten elkaar helpen… Het moet niet evident zijn bij ons te komen wonen als je de taal nog niet kunnen leren hebt.  Je kinderen komen terecht in het Nederlandstalig onderwijs.  Werk zoek lukt quasi niet als je geen Nederlands kent.  En misschien het belangrijkste: Hoe kan je nu deelnemen aan de zwemlessen, de wijkactiviteiten, …  En toch slagen veel mensen erin om jaar in, jaar uit te ‘functioneren’ in onze regio zonder die taal te spreken.

Het is de taak van de overheid om iedereen vooruit te helpen.  Een anderstalige moet toch ook een identiteitskaart kunnen aanvragen?  De taalbarometer, een taalonderzoek van de provincie, helpt ons een heel stuk vooruit.  Enkele jaren geleden verscherpten alle gemeentebesturen hun beleid aan de loketten in het gemeentehuis, er wordt enkel nog Nederlands gesproken.  De taalbarometer vroeg dus aan een heel aantal anderstaligen wat ze van dat beleid vinden.  Raar maar waar, iedereen (op een zeldzame rotte appel na) begrijpt die maatregel.  Blijkt dat iedereen aanvaardt dat je in het gemeentehuis enkel Nederlands praat.  En op school dan?  Men ondervindt dat het op school wel min of meer lukt om in het Frans of een andere taal geholpen te worden.  De weg van de minste weerstand zorgt ervoor dat in de scholen maar 40% van de anderstaligen Nederlands spreekt.  In winkels en tegenover buren daalt dat cijfer nog.  Met andere woorden: als het nodig is spreekt men Nederlands, als men het gevoel heeft dat het niet nodig is, dan spreekt men Frans of een andere taal.  Wat sommige Vlamingen niet begrijpen is dat ze meewerken aan die vicieuze cirkel.  Een anderstalige wil soms graag in het Nederlands bestellen bij de bakker.  Bij de bakker ben je nooit alleen, en dan blijkt de klant voor hem sans gène in het Frans te bestellen.  Hij wordt bovendien vlot en vriendelijk in het Frans geholpen.  Wat zou jij dan doen?

We eindigen zoals we begonnen zijn.  Laat ons de anderstalige helpen.  Sommige mensen hebben het gevoel dat je een anderstalige helpt door Frans te praten, maar dat blijkt niet te kloppen.  Een anderstalige help je door Nederlandse lessen aan te bieden en door zelf Nederlands met hen te praten.  Dat sommigen steeds proberen over te schakelen op het Frans, is dat niet menselijk en normaal?  Wie wil helpen blijft Nederlands praten.  Begin al maar met elke morgen op straat een vriendelijke goeiemorgen, dat begrijpt iedereen en wordt door iedereen geapprecieerd.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Please reload

Please Wait